Maj nie przyniósł odwrócenia spadkowych tendencji w klasie surowców, jednak z początkiem czerwca obraz rynku uległ niewielkiej poprawie. Uwagę zwraca prawie 3% odbicie benchmarku, które w mojej ocenie jest pochodną odwracania części krótkich pozycji na rynku. Nieco bardziej zaczęło też sprzyjać otoczenie makro w Chinach. Trudno mówić o znaczącym przełomie, ale w moim odczuciu zaczyna się stabilizować sytuacja czego dowodem są np. lepsze od prognoz odczyty Caixin PMI z przemysłu i usług. Analiza pierwszych miesięcy tego roku dowodzi, że oczekiwania rynków finansowych w kontekście powrotu gospodarki do pełnych mocy wytwórczych były zbyt optymistyczne. Dosyć łatwo udało się przywrócić wysoki poziom produkcji, jednak aktywność po stronie konsumenta jeszcze nie jest satysfakcjonująca. W konsekwencji obserwowaliśmy wzrost poziomu zapasów surowców, który wywołał presję cenową co było wyraźnie widoczne na przykład na rynku metali. Rząd chiński prawdopodobnie będzie starał się pobudzić konsumpcję poprzez bardziej ekspansywną politykę fiskalną, transfery społeczne, niewykluczone, że być może także poprzez nieznaczne cięcia stop procentowych. Obecnie rozważane jest podjęcie próby pobudzenia rynku mieszkaniowego przez obcięcie prowizji dla pośredników i obniżenie zaliczek na zakup mieszkań. Rząd sprzyja również nabywcom aut elektrycznych ponownie oferując im zwolnienia z podatków. Ponadto analizowana jest kwestia obniżenia oprocentowania depozytów w bankach komercyjnych, co potencjalnie zwiększy skłonność do inwestowania, jednocześnie może wpłynąć na osłabienie kursu juana, co byłoby sprzyjające w kontekście międzynarodowej wymiany handlowej Rynki finansowe ważą dynamikę odbicia w Chinach ze spowolnieniem z jakim mierzy się USA i Europa. Obecna słabość eksportu z Chin i gorsza kondycja głównych partnerów handlowych wywołuje dodatkowo środowisko deflacyjne w przemyśle. Spadek presji cenowej wynika również z pełnego udrożnienie łańcuchów dostaw. Uważam, że rynki surowcowe już w dużym stopniu zdyskontowały wymagające otoczenie makroekonomiczne, a zakończenie cyklu podwyżek stop procentowych przyniesie bardziej znaczące odbicie. Nie bez znaczenia jest trwała tendencja spadkowa cen gazu. Ceny powróciły w rejony sprzed wybuchu wojny na Ukrainie. Korekta przebiega stabilnie, zmienność na rynku wyraźnie spadła. Dzięki temu kontraktacja cen na termin dokonuje się na lepszych warunkach ponownie stwarzając środowisko do wzrostu rentowności firm przemysłowych obniżając koszty zakupu energii. W tym kontekście cieszy również relatywnie wysoki poziom magazynów z gazem, a polityka wspólnych zakupów krajów UE powinna wykluczyć nerwowość na rynku.
Warta obserwacji jest także sytuacja na rynku ropy naftowej. Ten rynek już od dłuższego czasu podlega tarciom geopolitycznym gdzie nieustannie Rosja czy Arabia Saudyjska starają się przypominać światu kto obecnie rządzi surowcami energetycznymi. Ostatnia decyzja państw OPEC niby sygnalizowana ale nie do końca spodziewana ponownie zredukowała wydobycie. Kolejne obniżenie produkcji przy stabilnie odbudowującym się globalnym popycie na ropę naftową będzie prowadziło do zaburzenia równowagi w kolejnych kwartałach i może zwiększyć prawdopodobieństwo przesunięcia cen ropy w kierunku 100USD/bbl pod koniec roku.
Po słabych dla rynku surowcowego pierwszych miesiącach tego roku, uważamy że coraz bardziej prawdopodobna staje się perspektywa trwalszej poprawy. Amerykański FED zmierza do końca cyklu podwyżek, a Chiny planują pobudzenie gospodarki. Sektor przemysłowy w Europie raportował mocne wyniki za pierwszy kwartał. Ponadto spółki zapowiadają zwiększanie mocy produkcyjnych chcąc wykorzystać zyski z poprzednich kwartałów na realizację strategicznych inwestycji. W tym kontekście powoli rośnie prawdopodobieństwo łagodnego przejścia przez okres spowolnienia. Odbudowie popytu globalnego będzie towarzyszył wzrost zyskowności sektora przemysłowego lecz także wzrost cen surowców.
Na koniec miesiąca udział funduszy inwestujących w surowce wyniósł 70% aktywów, a udział akcji 23% aktywów. Akcje służą do wydobycia określonych wrażliwości na surowce bez używania ETF, zwiększenia wrażliwości albo do pozycjonowania na zmieniającą się strukturę istotnych dla gospodarki surowców czy zasobów. Fundusz nie posiadał otwartych pozycji na rynku kontraktów terminowych na koniec miesiąca. Wolne środki lokowane były w krótkoterminowe instrumenty rynku pieniężnego.
Stopa zwrotu funduszu Skarbiec Rynków Surowcowych za maj wynosi -5.39%. Jest to trzeci wynik w grupie porównawczej funduszu. W maju wynik benchmarku był o 0,7 pp gorszy. Średnia i mediana grupy porównawczej znalazły się poniżej wyniku funduszu o odpowiednio 1,08 pp. i 0,18 pp. Od początku roku stopa zwrotu z inwestycji w fundusz wynosi -10,55%
Szacowane wrażliwości funduszu w podziale na klasy surowców prezentuje tabela:
| Struktura portfela w podziale na grupy surowców za maj | |
| Surowce Energetyczne | 39% |
| Surowce Rolne | 18% |
| Metale Szlachetne | 16% |
| Metale Przemysłowe | 27% |